Amr qildimki, o‘n ikki katta amirlarning har biriga bitta bayroq va bir nog‘ora berilsin. Amir ul-umaroga bayroq va nog‘ora, tuman tug‘i[1] va chortug‘[2] takdim etsinlar. Mingboshiga esa bir tug‘ va karnay bersinlar. Yuzboshi va o‘nboshiga bshtadan katta nog‘ora bersinlar. Aymoqlarning[3] amirlariga bo‘lsa, bittadan burg‘u takdim etsinlar. To‘rt beglarbegining har biriga bittadan bayroq, nog‘ora, chortug‘ va burg‘u bersinlar.
(O‘n ikki) amirdan qaysi biri dushman favjini sindirsa yoki g‘anim qo‘li ostidagi biror mamlakatni fath etsa, uni takdirlab, agar birinchi (darajali) amir bo‘lsa, ikkinchi (darajali), ikkinchi bo‘lsa, uchinchi (darajali), uchinchi bo‘lsa, to‘rtinchi (darajali) amir martabasini bersinlar. Shu tartibda o‘n birinchi (darajali) amirgacha davom ettirsinlar. Agar o‘n birinchi (darajali) amir bo‘lsa, uni o‘n ikkinchi (darajali) amir qilib, bayroq, tug‘ va nog‘ora bersinlar. Shu yo‘sinda birinchi (darajali) amirga bitta tug‘, ikkinchisiga–ikkita, uchinchisiga–uchta, to‘rtinchisiga–to‘rtta tug‘ va nog‘ora berib, ularni tumantug‘ va chortug‘ olish martabasiga yetkazib rag‘batlantirsinlar.
[1] Tuman shug‘i–o‘rta asrlarda uchiga qo‘tos, ot yoli yoki dumi, yarim oy yoki kerilgan besh panja tasviri o‘rnatilgan lashkarning bayroqsimon nishon-belgisi; ushbu asarda tug‘ atrofida to‘plangan harbiy bo‘linma ma’nosida ham keltirilgan.
[2] Chortug‘–harbiy bo‘linma amirining darajasini bildiruvchi uchi o‘tkir nayza; bayroqning bir turi.
[3] Aymoq (o‘moq)–bir necha qarindosh-urug‘lar ittifoqi; qabila.
Sayyidlar, olimlar, faqihlar va bilim egalari, shuningdek, uyg‘ur baxshilariyu fors adiblari Sohibqironga safarda ham, uyda ham uzluksiz mulozimlikda bo‘lgan ekanlar. Farmonga muvofiq ulardan bir guruhi muntazam (ravishda) ul Hazratning yurish-turishi va gap-so‘zlarida, mulk, millat va arkoni davlat ahvolida nimaiki gap bo‘lsa, to‘la-to‘kis yozib borardilar. Bu ishda mubolag‘a qilinmasin, deb alohida ta’kidlab buyurilgan edi. Shu yo‘sinda turkiy manzuma va forsiy qissa, har biri ul Hazratning yurish-turishidagi eng yirik (voqealarni) qamrab olgan nazm va nasr qalamiga olingan edi. (Sharafuddin Ali Yazdiy)