Amr qildimki, o‘n ikki katta amirlarning har biriga bitta bayroq va bir nog‘ora berilsin. Amir ul-umaroga bayroq va nog‘ora, tuman tug‘i[1] va chortug‘[2] takdim etsinlar. Mingboshiga esa bir tug‘ va karnay bersinlar. Yuzboshi va o‘nboshiga bshtadan katta nog‘ora bersinlar. Aymoqlarning[3] amirlariga bo‘lsa, bittadan burg‘u takdim etsinlar. To‘rt beglarbegining har biriga bittadan bayroq, nog‘ora, chortug‘ va burg‘u bersinlar.
(O‘n ikki) amirdan qaysi biri dushman favjini sindirsa yoki g‘anim qo‘li ostidagi biror mamlakatni fath etsa, uni takdirlab, agar birinchi (darajali) amir bo‘lsa, ikkinchi (darajali), ikkinchi bo‘lsa, uchinchi (darajali), uchinchi bo‘lsa, to‘rtinchi (darajali) amir martabasini bersinlar. Shu tartibda o‘n birinchi (darajali) amirgacha davom ettirsinlar. Agar o‘n birinchi (darajali) amir bo‘lsa, uni o‘n ikkinchi (darajali) amir qilib, bayroq, tug‘ va nog‘ora bersinlar. Shu yo‘sinda birinchi (darajali) amirga bitta tug‘, ikkinchisiga–ikkita, uchinchisiga–uchta, to‘rtinchisiga–to‘rtta tug‘ va nog‘ora berib, ularni tumantug‘ va chortug‘ olish martabasiga yetkazib rag‘batlantirsinlar.
[1] Tuman shug‘i–o‘rta asrlarda uchiga qo‘tos, ot yoli yoki dumi, yarim oy yoki kerilgan besh panja tasviri o‘rnatilgan lashkarning bayroqsimon nishon-belgisi; ushbu asarda tug‘ atrofida to‘plangan harbiy bo‘linma ma’nosida ham keltirilgan.
[2] Chortug‘–harbiy bo‘linma amirining darajasini bildiruvchi uchi o‘tkir nayza; bayroqning bir turi.
[3] Aymoq (o‘moq)–bir necha qarindosh-urug‘lar ittifoqi; qabila.
Samarqand XV asr boshlarida Osiyo va Yevropa xalqlarining Markaziy Osiyo orqali olib borgan keng ko‘lamdagi savdosining markazi bo‘lgan. Samarqanddan Kichik Osiyoga, O‘rta dengizga, Xitoyga va Hindistonga olib boruvchi jahon ahamiyatiga molik savdo yo‘llari o‘tgan. (Professor N.I. Leonov)
